Taping medyczny – pełna aktywność mimo urazu
Taping medyczny jest obecnie metodą wspomagającą leczenie w wielu jednostkach chorobowych. Przywędrował do nas na początku XXI wieku z Japonii. Twórca kinesiotapingu, dr Kenzo Kase, rozpoczął pracę nad tą metodą w latach siedemdziesiątych. Opracował wtedy specjalny materiał, który miał właściwości skóry i spełniał jej funkcje pod kątem mechanicznym.
Istotą tego materiału jest jego oddziaływanie nie tylko na skórę, ale również na tkanki położone pod nią. Do tego celu stworzono optymalną metodę aplikacji plastrów na ciało człowieka.
Początkowo metoda ta miała zastosowanie głównie w sporcie, jako profilaktyka kontuzji lub wspomagająco w leczeniu urazów sportowych. Obecnie taping medyczny używany jest nie tylko w sporcie, ale i w leczeniu wszelkich schorzeń, których źródło leży w mięśniach, ścięgnach, powięziach i skórze. Odpowiednio wykwalifikowani fizjoterapeuci z powodzeniem stosują ten rodzaj terapii we wszelkich schorzeniach ortopedycznych, neurologicznych, w terapii pooperacyjnej, problemach z układem limfatycznym, pediatrii oraz sporcie.
Dobierając właściwą technikę oklejania można działać przeciwbólowo, korygować nieprawidłowe ustawienia stawów, regulować napięcie mięśniowe, przeprowadzać drenaż limfatyczny jak również aktywizować i odciążać uszkodzone struktury.
Kiedy stosujemy taping?
Najbardziej popularnymi schorzeniami, w których stosowany jest taping medyczny są: bóle kręgosłupa (w tym również u ciężarnych), łokieć tenisisty, uszkodzenia struktur w obrębie stawów i kończyn, ostroga piętowa, zespół cieśni kanału nadgarstka, świeże blizny, obrzęki i wiele innych przypadłości, o które możesz zapytać naszego fizjoterapeuty.
Po aplikacji plastra
Dzięki specjalnym właściwościom nie zdarzają się żadne reakcje alergiczne. Można go nosić około tygodnia, kąpać się w nim, wykonywać wszelkie czynności, nie odczuwając żadnego dyskomfortu wynikającego z noszenia plastra. Te cechy umożliwiają terapię 24 godziny na dobę.