NIETRZYMANIE STOLCA I GAZÓW, REHABILITACJA ANOREKTALNA
Leczenie fizjoterapeutyczne ma na celu poprawę funkcji układu nerwowo-mięśniowego dna miednicy i składa się z wielu elementów:
- biofeedback,
- elektrostymulacja,
- intensywny indywidualnie dobrany trening,
- program autoterapii,
- zabiegi poprawiające ukrwienie,
- zabiegi zmniejszające nadwrażliwość odbytnicy
Leczenie zachowawcze poprzez fizjoterapię będzie więc miało zastosowanie przy dysfunkcjach mięśni i nerwów powiązanych z funkcjonowaniem dna miednicy.
Nietrzymanie stolca i gazów – co warto wiedzieć
Nietrzymanie gazów i stolca to schorzenie, z którym spotykamy się na co dzień w naszej pracy. Terapię zawsze opieramy na najnowszej wiedzy i technologii, dzięki czemu udaje nam się osiągać bardzo wysoką skuteczność.
Zapraszamy do zapoznania się z poniższymi informacjami na temat mechanizmu działania systemu zwieraczowego i jego terapii.
Jednym z bardzo ważnych elementów zapewniających prawidłowe gromadzenie i utrzymywanie stolca i gazów do momentu znalezienia odpowiedniego miejsca do wydalania jest system mięśniowy dna miednicy. Odbytnica wyposażona jest w dwa zwieracze:
- wewnętrzny (niezależny od naszej woli)
- zewnętrzny (zależny od naszej woli)
Poza tymi mięśniami bardzo istotna rolę odgrywają pozostałe mięśnie dna miednicy. Zwłaszcza mięsień łonowo-odbytniczy (dźwigacz odbytu), który ustala kąt odbytowo-odbytniczy. Właściwy kąt warunkuje prawidłowe trzymanie stolca podczas zwiększonego ciśnienia śródbrzusznego oraz prawidłowe opróżnianie jelita w trakcie oddawania stolca.
Prawidłowe trzymanie stolca i gazów wiąże się również ze sprawnym działaniem układu nerwowego mięśni dna miednicy (nerwów S2-S4). Ogromny wpływ ma także stan unerwienia autonomicznego, które warunkuje prawidłowe czucie wypełnienia odbytnicy, odczuwanie parcia oraz sterowanie gromadzeniem stolca i defekacją.
Przyczyny nietrzymania stolca wynikają z:
- urazów okołoporodowych powodujących pęknięcie krocza aż do odbytu (duże dziecko, zbyt gwałtowny poród, przedwczesne parcie)
- urazów pooperacyjnych w okolicy odbytu (usunięcie hemoroidów, szczelina odbytu, wypadanie śluzówki, ropnie, przetoki, nowotwory odbytnicy)
- powikłań w przebiegu choroby Leśniowskiego Crohna i zapalenia jelita grubego
- innych urazów (uraz podczas gwałtu, uszkodzenie mechaniczne w skutek nieszczęśliwego wypadku)
- rozciągnięcia zwieracza odbytu (częste stosunki analne, umieszczanie dużych przedmiotów w odbycie)
- neuropatii cukrzycowej
- powikłań po wyłonieniu zbiornika J-Pouch
- guzów nowotworowych
- stwardnienia rozsianego
- urazów rdzenia i kręgosłupa
- rwy kulszowej
Najczęstszymi objawami dysfunkcji układu zamykającego odbytnicę są:
- nietrzymanie gazów
- brudzenie bielizny śluzem z odbytnicy
- gubienie rzadkiego stolca
- gubienie twardego kału
- częste parcie na stolec
- częste oddawanie stolca
